Polsko-Ukraińska Platforma Opinii jest portalem, na którym umieszczane są publikacje wybitnych ekspertów, dziennikarzy, przedstawicieli środowisk biznesowych i kulturalnych, działających na rzecz współpracy polsko-ukraińskiej.
Polsko-Ukraińska Platforma Opinii jest portalem, na którym umieszczane są publikacje wybitnych ekspertów, dziennikarzy, przedstawicieli środowisk biznesowych i kulturalnych, działających na rzecz współpracy polsko-ukraińskiej. Celem Platformy jest zaprezentowanie osiągnięć długoletniej współpracy i aktywnych kontaktów dwustronnych, umocnienie pozycji Polski jako wiarygodnego partnera Ukrainy oraz kontynuacja dobrej tradycji dzielenia się opiniami, rozpoczętej na Forum Europa-Ukraina, którego Instytut był organizatorem od 2007 roku. Wyselekcjonowana grupa znanych ekspertów, naukowców, dziennikarzy, przedstawicieli stowarzyszeń biznesowych, organizacji pozarządowych i kultury przestawia szereg publikacji, w których zaprezentuje analizy bieżących wydarzeń, informacje o wspólnych projektach, współpracy międzyregionalnej i transgranicznej, relacjach handlowych i gospodarczych, projektach kulturalnych, procesach migracyjnych. Polsko-Ukraińska Platforma Opinii jest stworzona w ramach projektu, który jest częścią programu Ministerstwa Spraw Zagranicznych – „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2020”. Zadanie publiczne współfinansowane przez Ministerstwo Spraw zagranicznych RP w konkursie „Dyplomacja publiczna – nowy wymiar”.
5 grudnia, 2024
Team Ukraine
Pomoc uchodźcom: znaczenie skutecznej komunikacji i wsparcia informacyjnego
Nieprzewidywalność potrzeb ukraińskich uchodźców: wyzwanie dla Polski
Święta Bożego Narodzenia dla większości ludzi mieszkających w Polsce to czas wielu emocji – od radości po refleksję. To również czas ferworu świątecznych zakupów i wspólnych spotkań. W Polsce żyje obecnie około 1,5 mln migrantów zarobkowych. Badanie socjologiczne, przeprowadzone przez EWL S.A. oraz Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, pokazało, że zdecydowana większość z nich pozostaje na zimowe święta w Polsce. W jaki sposób oraz z jakimi emocjami cudzoziemcy zatrudnieni w Polsce spędzą czas, kiedy my tradycyjnie zasiądziemy do świątecznych stołów?
Yaroslav Matiychyk – Dyrektor Wykonawczy, Grupa Studiów Strategii i Bezpieczeństwa Ukraina, ustępując w militarnym potencjale Rosji, w najbliższym czasie nie może odrzucić bezczelnego agresora – nie może uciekać się do jawnej wojny ofensywnej w ramach celów deokupacji ukraińskich suwerennych terytoriów ARK (Półwysep Krymski), ORDLO (części regionów Doniecka i Ługańska) oraz części wód Morza Azowskiego i Morza Czarnego. W związku z tym Kijów jednocześnie zwiększa ten swój potencjał – innymi słowy buduje własną «mocną siłę» – co zajmie wystarczająco dużo czasu oraz szuka międzynarodowego wsparcia w celu powstrzymania dalszej rosyjskiej agresji (powiedzmy, w ramach wzmocnienia heterogenicznej presji sankcyjnej na Moskwę) – że tak powiem, rozwija «miękką siłę».
Yaroslav Matiychyk – Dyrektor Wykonawczy, Grupa Studiów Strategii i Bezpieczeństwa W tym historycznym czasie jak Ukraina, tak i Polska, przeżywają dość trudne czasy rozwoju wewnętrznego. Na Ukrainie strategiczną pozycję określa Polityka reform, proces Narodowego renesansu mentalnego, desorpcja sowieckiego i rosyjskiego obciążenia. W Polsce o sytuacji strategicznej decyduje proces wchłaniania ogólnoeuropejskiego kontekstu politycznego i przyswajania doświadczeń instytucjonalnego delegowania części suwerenności Unii Europejskiej. Jednak wspólnym w sytuacji strategicznej dla obu państw jest jednak wymierna mobilizacja społeczeństw w związku ze wzrostem w regionie Wielkiej Europy Wschodniej czynnika rosyjskiego,w istocie, zagrożenia egzystencjalnego. Różnica polega na tym, że takie zagrożenie dla Kijowa jest już bezpośrednie, a dla Warszawy — nadal pośrednie. Analogicznie, jak Ukraina, tak i Polska potrzebują doskonałego wzmocnienia stabilności instytucjonalnej własnych społeczeństw. Właśnie to one priorytetowo traktują zgodnie z własną polityką bezpieczeństwa narodowego. W tym kierunku warto zauważyć, że mogą osiągnąć wielki sukces, uciekając się do synergii wysiłków, działając w zgodzie i ambitnie. Nadzieję na to inspirują tegoroczne nowelizacje określających dokumentów z zakresu bezpieczeństwa narodowego obu państw — odpowiednich Strategii.
W obecnych warunkach strona ukraińska jest zainteresowana przyłączeniem się do międzynarodowych projektów i inicjatyw, które pozwoliłyby Kijowowi wzmocnić swoją obecność w regionie, stać się ogniwem połączeń transportowych między południem a północą Europy, a także w pełni wykorzystać włączenie do regionalnej architektury bezpieczeństwa.
Nowoczesna granica między Ukrainą a Polską była uformowana po zakończeniu II wojny światowej, formalnie po odzyskaniu niepodległości przez Ukrainę 24 sierpnia 1991 roku.
We współczesnej sytuacji politycznej stosunki między Ukrainą a Polską łączy cały szereg czynników, w szczególności takich jak bezpieczeństwo, współpraca handlowa i gospodarcza, migracja zarobkowa, współpraca transgraniczna.
Dobra wola, przychylność władz państwowych i samorządowych pozwala patrzeć optymistycznie na rozwój stosunków polsko-ukraińskich na Podkarpaciu.
Priorytetem integracji europejskiej od zawsze jest zrównoważony rozwój poszczególnych państw i regionów.
Najpopularniejszymi kierunkami studiów wśród ukraińskiej młodzieży są nauki społeczne i humanistyczne, a ostatnio również stosunki międzynarodowe i informatyka.
Dzisiejsze wyzwania i obecne procesy globalne stwarzają warunki dla nowych regionalnych stowarzyszeń i przeformatowania powiązań, w tym gospodarczych.
Jedną z niespodzianek, którą przyniosła pandemia był fenomen tzw. „kluczowych pracowników”- czyli tych, czyja praca była kluczową dla funkcjonowania społeczeństwa, i która wymagała bezpośredniej obecności pracownika na miejscu pracy, bez względu na lockdown.
Narzędzia dostępności
